Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος και αντιπυρική προστασία. Πρώτοι στα πανηγύρια, τελευταίοι στην ουσία

Γράφει ο Βασίλης Ελευθερίου*

Αξιοσημείωτο γεγονός φέτος αποτελεί ότι έχουν εξαφανιστεί οι πανηγυρισμοί των προηγούμενων χρόνων, περί ετοιμότητας του κρατικού μηχανισμού για την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, με την έναρξη κάθε αντιπυρικής περιόδου.

Ακόμη και η κάλπικη αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η «κριτική» των άλλων αστικών κομμάτων, για τη συγκεκριμένη θεματολογία, έχει εμφανώς υποβαθμιστεί, όπως αποδείχθηκε περίτρανα άλλωστε και από τις λογικές των κομμάτων αυτών στο Δ.Σ. Λίμνης Πλαστήρα της 23/5 σχετικά με την εποχική πρόσληψη 4 ή 9 δασοπυροσβεστών με τρίμηνες συμβάσεις, στη βάση ενός ακόμη αντεργατικού νόμου του 4325/2015.
Προφανώς και για το ζήτημα της σχέσης εργασίας και της αναγκαιότητας πρόσληψης μόνιμου προσωπικού ούτε κουβέντα, τόσο από τη διοίκηση του Δήμου όσο και από την αντιπολίτευση, όσο κι αν αυτό, όσο πλησιάζουμε στις εκλογές του Οκτώβρη είναι ακόμη πιο δυσδιάκριτο.
Το ΚΚΕ και ηΛαϊκή Συσπείρωση του Δήμου, εκφράσαμε για άλλη μια χρονιά, όπως και επανειλημμένα κατά το παρελθόν τη θέση μας πως η προστασία από τις δασικές πυρκαγιές, όπως και ο εκχιονισμός των Τ.Κ. κατά τη χειμερινή περίοδο, πρέπει να αποτελεί μέρος της ολοκληρωμένης διαχείρισης και συνολικής προστασίας του κράτους και των Δήμων και της  ανόρθωσης των δασών από κάθε κίνδυνο που απαιτεί μεσο-μακροπρόθεσμο επιστημονικό σχεδιασμό και ενιαία αντιπυρική προστασία, με κύριο βάρος στην πρόληψη και την ειδική διαχείριση της δασικής βλάστησης και όχι πυροτέχνημα και περιστασιακή αντιμετώπιση με ελαστικές σχέσεις εργασίας των εργαζομένων στον συγκεκριμένο κλάδο.
Μόνο σ' αυτό το πλαίσιο θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί κάθε πυρκαγιά, με την προϋπόθεση ότι θα υπήρχε ένας σύγχρονος αντιπυρικός σχεδιασμός, σε επιστημονική βάση, που θα έδινε βάρος στην πρόληψη και στην προκαταστολή, θα εξασφάλιζε την ενίσχυση των αρμόδιων υπηρεσιών με διαφορετική δομή, οργάνωση, με χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, το αναγκαίο μόνιμο προσωπικό, τις υποδομές και μέσα, με νομικό και θεσμικό πλαίσιο υπέρ του λαού.
Είναι τουλάχιστον υποκριτικό για τη Δημοτική Αρχή να πανηγυρίζει για το γεγονός πως για φέτος μόνο (γιατί άραγε) ο κωδικός που αφορά την αντιπυρική προστασία του Δήμου (Κ.Α. 10-6041.10) είναι διπλασιασμένος σε σχέση με άλλα χρόνια στο «αστρονομικό» ποσό των 31.000€, με το οποίο καλείται να καλύψει ο Δήμος τις αντιπυρικές ανάγκες του για φέτος.
Η αντιπαράθεση λοιπόν γύρω από τον αριθμό των εποχικών εργαζομένων και όχι της αναγκαιότητας μόνιμου προσωπικού, όπως αυτή αναπτύχθηκε στο τελευταίο Δ.Σ. και αποτυπώνει πλήρως τη λογική των κυβερνητικών παρατάξεων, είναι από παραπλανητική ως επικίνδυνη, καθώς δεν θίγει σε καμία περίπτωση την ουσία του προβλήματος και αφήνει στο απυρόβλητο την πάγια πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων και Δημοτικών Αρχών που έχουν γεμίσει κομβικούς τομείς των Δήμων με εποχικούς εργαζόμενους και συμβασιούχους λίγων μηνών.
Δυστυχώς, λίγο μετά τους 104 νεκρούς στο Μάτι το 2018 (κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ), τις τεράστιες καταστροφές σε βόρεια Εύβοια, Αττική, Πελοπόννησο κ.α. το 2021 (κυβέρνηση ΝΔ), αλλά και τα τεράστια πλημμυρικά φαινόμενα στην περιοχή μας, τίποτα δε δείχνει να έχει πάρει το δρόμο του. Αντιθέτως αποτελεί  συνωμοσία της σιωπής που βρίσκεται σε εξέλιξη και όχι τυχαία είτε σε κεντρικό επίπεδο είτε σε επίπεδο Δήμων και Δ.Σ. η οποία κορυφώνεται αν διαβάσει κανείς είτε τα κυβερνητικά προγράμματα των αστικών κομμάτων είτε και των εκπροσώπων τους στα Δημοτικά Συμβούλια και των αντίστοιχων προγραμμάτων τους ως Δημοτικού Συνδυασμοί.
Στο «κυβερνητικό πρόγραμμα» της ΝΔ, στο «συμβόλαιο της αλλαγής» του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, οι λέξεις πολιτική προστασία, περιβάλλον και δάση απλά δεν υπάρχουν, ούτε βέβαια και στα αντίστοιχα προγράμματα των παρατάξεων τους στο Δ.Σ. της Λίμνης Πλαστήρα οι οποίοι πλέον διστάζουν ακόμη και να το ψελλίσουν στον προφορικό λόγο τους.
Το «εθνικό πρόγραμμα αναδασώσεων» της ΝΔ σε 165.000 στρέμματα έως το 2025 δεν καλύπτει ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες αναδάσωσης κάθε μορφής (βασική, αλλαγή σύνθεσης, δάσωση, αναγωγή κ.λπ.) που κατά μέσο όρο έπρεπε να φτάνουν τα 500.000 στρ. τον χρόνο. Παράλληλα, γι' αυτές τις αναδασώσεις εγκαινίασε τον θεσμό του «αναδόχου αναδάσωσης», όπως ονομάζει διάφορους επιχειρηματικούς ομίλους, που θα αναλαμβάνει τη μελέτη αλλά και τα έργα της αποκατάστασης. Αξιοποιώντας τις μεγάλες καταστροφές, ανοίγει διάπλατα τον δρόμο ώστε οι πληγείσες περιοχές να αποτελέσουν πεδίο κερδοφόρων επενδύσεων και με χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης, που θα εξυπηρετεί τους ομίλους και όχι τις ανάγκες των πυρόπληκτων.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε και αυτή της ΝΔ ολοκλήρωσε την - σε «παγκόσμια πρώτη» - απόφαση, που ισχύει μόνο για την Ελλάδα και σε αντίθεση με την επιστήμη σε παγκόσμιο επίπεδο, σύμφωνα με την οποία το φυτό ασπάλαθος δεν είναι δασικό είδος. Έτσι αποχαρακτήρισαν πάνω από 6 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων που παραδόθηκαν στο τουριστικό και κατασκευαστικό κεφάλαιο.
Αυτή τους η σύμπλευση δείχνει τη συνέπεια «λόγων και έργων» της ΝΔ του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, σε κεντρικό αλλά και τοπικό επίπεδο, όχι μόνο για την υποκρισία της φιλοπεριβαλλοντικής τους προβιάς αλλά κυρίως για την υλοποίηση της κοινής τους πολιτικής, που εξυπηρετεί διαχρονικά τα εκμεταλλευτικά - «επενδυτικά» σχέδια των «πράσινων» μονοπωλιακών ομίλων, οι οποίοι γεμίζουν τα βουνά και τα δάση με πάρκα ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών και τις τσέπες τους με κέρδη από το ακριβό για τον λαό ηλεκτρικό ρεύμα, παρά τις ατυχείς προσπάθειες του Δημάρχου να τις διαχωρίσει σε καλές και κακές επεμβάσεις.
Αυτή η πολιτική της «πράσινης μετάβασης», της ακριβής «πράσινης» Ενέργειας σε βάρος της ζωής της εργατικής τάξης, έχει ταυτόχρονα αρνητική επίδραση στη βιοποικιλότητα, στην άγρια πανίδα, οξύνει το υδατικό πρόβλημα, εντείνει τα πλημμυρικά φαινόμενα τα οποία τόσο έντονα έχει βιώσει η περιοχή μας το προηγούμενο διάστημα, αρχής γενομένης με τον ΙΑΝΟ. Καταστρέφει τα δάση, αφού κι αυτά «δεν ρωτάνε» και «φυτρώνουν» εκεί που το κατασκευαστικό και τουριστικό κεφάλαιο θέλει να κτίσει ξενοδοχεία, τουριστικά χωριά και πόλεις, όπως δείχνει να ονειρεύεται την περιοχή η Δημοτική Αρχή. Εκεί που οι «πράσινοι» όμιλοι των ΑΠΕ «ξοδεύονται» να ανοίξουν δρόμους, να εκχερσώσουν δασικές εκτάσεις, να καταστρέψουν γη υψηλής παραγωγικότητας και να «αναδασώσουν» με ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά.
Εμείς, οι εκλεγμένοι του ΚΚΕ σε Δήμους και Περιφέρειες, και όσοι συμμετέχουμε στα ψηφοδέλτια, μπαίνουμε μπροστά στον μεγάλο αγώνα για την κατάργηση της ληστρικής καπιταλιστικής εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος, των δασών, την κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στη γη. Μπήκαμε και μπαίνουμε μπροστά ενάντια την εκμετάλλευση του Περιβάλλοντος, ενάντια σε κάθε σχέδιο και πολιτική της άρχουσας τάξης και των κυβερνήσεών της, που επιδεινώνει και υποβαθμίζει το περιβάλλον, ενάντια στην εμπορευματοποίηση του νερού και των δασών, ενάντια στην - πανάκριβη για το λαό αλλά κερδοφόρα για τους ομίλους - “πράσινη” ενέργεια.Αυτή η προοπτική κρίνεται και από τους σημερινούς αγώνες, στους οποίους πρωταγωνιστούν οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της Λαϊκής Συσπείρωσης. Όλα τα προηγούμενα χρόνια έτσι και τώρα και με ενισχυμένες τις  δυνάμεις μας στεκόμαστε εμπόδιο σε κάθε ελαστική σχέση εργασίας στους Δήμους τους οποίους ΝΔ- ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ όλα τα προηγούμενα χρόνια έχουν γεμίσει με συμβασιούχους μετατρέποντάς τους σε μια πραγματικότητα πλέον για αυτούς αδυνατώντας οι ίδιοι να ανταποκριθούν ακόμη και σε βασικές υποχρεώσεις τους, αλλά και σε κάθε λογική εμπορευματοποίησης κομβικών τομέων των Δήμων.

Βασίλης Ελευθερίου
Μέλος του Τ.Γ. Καρδίτσας του ΚΚΕ
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Λίμνης Πλαστήρα με τη Λαϊκή Συσπείρωση