Η 17η Νοεμβρίου 1973 αποτελεί μια από τις σημαντικότερες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας μας. Σήμερα τιμούμε εκείνους που ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι στη δικτατορία, με θάρρος, αυτοθυσία και βαθιά πίστη στη Δημοκρατία και στις αξίες της ελευθερίας και της δικαιοσύνης.
Το Πολυτεχνείο παραμένει σύμβολο ελευθερίας, αξιοπρέπειας και κοινωνικής ευθύνης. Μας υπενθυμίζει ότι οι θεσμοί και οι ελευθερίες δεν είναι δεδομένα. Χρειάζονται συνεχής προσπάθεια, ενεργή συμμετοχή και συνείδηση των αξιών που τους στηρίζουν.
Σε μια εποχή με νέες προκλήσεις, οφείλουμε να διατηρούμε ζωντανές τις αρχές του κράτους δικαίου, τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και την αδιάκοπη προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον.
Με σεβασμό στη μνήμη όσων αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν, συνεχίζουμε να εργαζόμαστε για μια Ελλάδα δημοκρατική, σύγχρονη και ανθρώπινη, εμπνεόμενοι από το Πολυτεχνείο ως ζωντανό κομμάτι της συλλογικής μας ταυτότητας και πηγή δύναμης για κάθε γενιά.
Οφείλουμε όλοι να δεσμευτούμε ότι θα υπηρετούμε τις αξίες της Δημοκρατίας, δημιουργώντας μια κοινωνία δικαιοσύνης, προόδου και ενότητας, αντάξια στις δικές μας προσδοκίες, αλλά και σε εκείνες των παιδιών μας.
|
![]() |
||||||||||||||||||||
![]() |
![]() |
||||||||||||||||||||
|
Το αεροδρόμιο
Μια ξανθιά πάει με τον αρραβωνιαστικό της να δουν ένα σπίτι που θέλουν να αγοράσουν. Καθώς μελετούν το σπίτι ο αρραβωνιαστικός λέει στον μεσίτη: – Ωραίο το σπίτι και σε καλή τιμή. Αλλά παρατηρώ ότι βρίσκεται κοντά σε αεροδρόμιο. Δε θα’ χει πολύ θόρυβο; – Θα έχει, αλλά ύστερα από μια βδομάδα θα τον συνηθίσετε και δεν θα έχετε πρόβλημα, του απαντάει ο μεσίτης. Και η ξανθιά λέει αποκρινόμενη και στους δύο: – Αχ να το πάρουμε αγάπη μου και δεν πειράζει, την πρώτη βδομάδα, μένουμε σε ξενοδοχείο! |
|