Ανάσταση και Κυριακή του Πάσχα

῾Οἷς (ἀποστόλοις) καί παρέστησεν ἑαυτόν ζῶντα μετά τό παθεῖν αὐτόν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις᾽ (Πρ. ᾽Απ. 1, 3)

α.Πάσχα Κυρίου καί ἀπαρχή καινούργιων ἀναγνωσμάτων στήν ᾽Εκκλησία μας – δηλωτικῶν τῆς νέας πραγματικότητας πού ἔφερε ἡ ᾽Ανάσταση τοῦ Κυρίου στόν κόσμο. Ξεκίνημα τοῦ κατά ᾽Ιωάννην Εὐαγγελίου, ξεκίνημα τῶν Πράξεων τῶν ᾽Αποστόλων. ῞Ο,τι ἀδυνατοῦσαν νά διαβάσουν οἱ κατηχούμενοι καί οἱ πρός τό ἅγιο φώτισμα τοῦ βαπτίσματος εὐτρεπιζόμενοι ἀδελφοί: ἰδίως τό πνευματικό Εὐαγγέλιο τοῦ ἁγίου ᾽Ιωάννη, γίνεται τώρα δυνατό καί κατορθωτό, γιατί βαπτίσθηκαν τήν ἡμέρα τῆς ᾽Αναστάσεως. ῎Εγιναν μέλη Χριστοῦ,χρίσθηκαν μέ τό ἅγιο μύρο τῆς πίστεως, ἀνοίχτηκαν λοιπόν οἱ πνευματικοί ὀφθαλμοί τους γιά νά ἀκοῦνε καί νά κατανοοῦν ὅσο εἶναι δυνατόν τά ὑψιπετῆ λόγια τοῦ εὐαγγελιστῆ τῆς ἀγάπης καί νά βλέπουν νά γίνεται καί δική τους ἐμπειρία ἡ νέα ζωή πού ἔφερε τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς στούς μαθητές τοῦ Κυρίου καί καταγράφηκε στίς Πράξεις τῶν ᾽Αποστόλων. Στό ἴδιο βιβλίο τῶν Πράξεων ὁ ἅγιος Λουκᾶς θά σημειώσει μεταξύ ἄλλων: ῾Ο Κύριος ἀναστήθηκε ἐκ νεκρῶν, παρέστησε τόν ἑαυτό του ζῶντα μετά τό Πάθος Του καί μάλιστα μέ πολλές ἀποδείξεις.

β.1. ῾Ο Κύριος λοιπόν ἀναστήθηκε. Μπορεῖ ἡ σύλληψή Του στήν γαστέρα τῆς Παναγίας τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, πολλῷ μᾶλλον ἡ ὑπερφυής Γέννησή Του, νά θεωρεῖται ἡ ἀπαρχή τῆς σωτηρίας τοῦ κόσμου, ὅμως ἐκεῖνο πού ἐπιβεβαίωσε τήν σωτηρία αὐτή καί νοημάτισε κάθε στοιχεῖο τῆς θαυμαστῆς πορείας Του στόν κόσμο ἦταν ἡ ἐκ νεκρῶν ᾽Ανάστασή Του. ῾Η ᾽Ανάσταση δηλαδή τοῦ Κυρίου εἶναι τό γεγονός πού ἀναδεικνύει καί τήν σημασία τῆς Γεννήσεώς Του κι ἐκεῖνο πού σφραγίζει τήν ἀλήθεια ὅτι ῾ὁ Θεός ἔκλινεν οὐρανούς καί κατέβη᾽. Χωρίς τήν ᾽Ανάσταση ἡ πορεία τοῦ Κυρίου θά ἦταν ἡ πορεία ἑνός πολύ σημαντικοῦ ἀνθρώπου, ἑνός μεγάλου Προφήτη, ἀλλά πέραν τούτου οὐδέν. ῾Ο κόσμος θά ἐξακολουθοῦσε νά βρίσκεται μέσα στήν φυλακή τῶν παθῶν καί τῆς ἁμαρτίας του, τῆς κυριαρχίας του ἀπό τόν θάνατο, τῆς ὑποδούλωσής του στόν Πονηρό διάβολο. ᾽Ακόμη καί ἡ Σταύρωσή Του χωρίς τήν ᾽Ανάσταση, ὅπως εὔστοχα ἔχει γραφῆ, θά κατενοεῖτο ὡς μία πράξη πολιτική.Μέ τήν ᾽Ανάστασή Του ὅμως ῾πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καί γῆ καί τά καταχθόνια᾽. Τό φῶς τῆς ζωῆς καί ἡ ἀληθινή χαρά ἔγιναν τά κυριαρχικά στοιχεῖα τοῦ κόσμου. ῞Οπως ἀκοῦμε καί ψάλλουμε στόν ἀναστάσιμο κανόνα ῾Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, ῞Αδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν᾽.

Περισσότερες λεπτομέρειες στο "pistos.gr" (εδώ)