Κάποτε οι συγγραφείς, μάς αποκάλυπταν την ζοφερή πραγματικότητα, τώρα μόνο απατηλή λάμψη

Το παραμύθι των Χριστουγέννων πόρρω απέχει από την ζοφερή πραγματικότητα, που μας αποκάλυπταν, κάποτε, οι συγγραφείς· τώρα μόνο απατηλή λάμψη.
Ένας περίπατος στην ολόφωτη Αθήνα αλλάζει την εικόνα του μικρόκοσμού μας στα σίγουρα. Στ’ αγκίστρια του απογεύματος πιάνονται και κρέμονται εικόνες… Χρώματα, λάμψη, ήχοι. Με τόσα φώτα δεν μπορεί, όλοι οι άνθρωποι θα ‘ναι ευτυχισμένοι… Είναι όμως;

Τα παραμύθια, κάποτε, μας αποκάλυπταν τη ερευώδη πλευρά των ημερών, σε σκοτεινούς καιρούς, όμως. Σήμερα, πού να βρεις σκοτάδι μέσα σε τόσο θάμπος; Στα νοσοκομεία, ίσως; Στα υγρά κοιμητήρια, μήπως; Κοιτάξατε πίσω από την πόρτα της κουζίνας;
Ας θυμηθούμε, όμως, τα παραμύθια που μας σκοτείνιαζαν σε άλλους πιο πνευματικούς καιρούς.

Χριστουγεννιάτικη Ιστορία-γροθια…
Η εμβληματική ιστορία του Τσαρλς Ντίκενς αρχίζει με την περιφρόνηση του τσιγκούνη Εμπενίζερ Σκρουτζ για τα Χριστούγεννα και απλώνει τη βαριά σκιά του στην εορταστική περίοδο. Η τρομακτική επίσκεψη ενός φαντάσματος προειδοποιεί για ζοφερές συνέπειες, θέτοντας τις βάσεις για τη μεταμόρφωση του Σκρουτζ. Ο Ντίκενς αποκάλυπτε, τότε, την παγερή αδιαφορία της βικτωριανής κοινωνίας για τη φτώχεια και τα βάσανα των οικογενειών, καθιστώντας την ιστορία του σκληρή κοινωνική κριτική περισσότερο παρά μια Χριστουγεννιάτικη Ιστορία.

Ο Ρούντολφ και το σκοτάδι του
Η ιστορία του Ρούντολφ αρχίζει περιγράφοντας την απομόνωση και τον εκφοβισμό του μικρού ελαφιού, λόγω της λαμπερής κόκκινης μύτης του. Αρχικά, λοιδορούμενος και αποκλεισμένος από τους συνομηλίκους του, μεταμορφώνεται με όπλο το ξεχωριστό του χαρακτηριστικό σε απολύτως απαραίτητος οδηγώντας το έλκηθρο του Άγιου Βασίλη μέσα σε μια ομιχλώδη νύχτα παραμονής Χριστουγέννων. Εκείνη η αφήγηση, που δημιουργήθηκε το 1939 από τον Ρόμπερτ Λιούις Μέι, αντανακλά θέματα παιδικού ψυχισμού, αποδοχής και ανθεκτικότητας στα bullying των καιρών, Ο Μέι έγραψε τον «Ρούντολφ» παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1939, στα όρια της χρεωκοπίας, περιγράφοντας την οδυνηρά ντροπαλή παιδική του ηλικία. Τα Χριστούγεννα δεν είναι πάντα ολόφωτα…

Ένας διαφορετικός Αγιοβασίλης
Το βιβλίο «Η ζωή και οι περιπέτειες του Άγιου Βασίλη» του Λίμαν Φρανκ Μπάουμ (Ο Μάγος του Οζ) παρουσιάζει μια ιστορία γεμάτη απώλεια και σκοτάδι. Ορφανός από παιδί, ο Άγιος Βασίλης γίνεται μάρτυρας του ανθρώπινου πόνου, συμπεριλαμβανομένου του πολέμου και της φτώχειας· οδηγούμενος από μαγικά όντα, αρχίζει ένα ταξίδι για να σκορπίσει τη χαρά, δημιουργώντας παιχνίδια. Η ιστορία εμβαθύνει σε θέματα θανάτου, αγώνα και αναζήτησης του νοήματος της ζωής, καταδεικνύοντας πώς ο πόνος συχνά προηγείται του θαύματος.
Παιδιά χαμένα στο δάσος: Ένα παλιό αγγλικό λαϊκό παραμύθι, το «Babes in the Wood» αφηγείται την ιστορία παιδιών που εγκαταλείφθηκαν να χαθούν στο χιονισμένο δάσος. Η θλιβερή πλοκή του είχε σκοπό να προειδοποιήσει, αλλά και να τρομάξει και κυρίως να τροχίσει τη χαρά και την αισιοδοξία που προσφέρει το Πνεύμα των Χριστουγέννων. Βρετανοί είναι αυτοί, τι να τους πεις;

Περισσότερα στο ethnos.gr