Όποιος ξεχνά τις τραγωδίες του παρελθόντος, είναι καταδικασμένος να τις ξαναζήσει στο μέλλον. Για αυτό δεν ξεχνάμε. Θυμόμαστε, κρατάμε ζωντανή την ιερή μνήμη των 353.000 αθώων θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του μικρασιατικού Πόντου. Διεκδικούμε τη δικαίωση τους, με την καθολική αναγνώριση του βάρβαρου εγκλήματος κατά την ανθρωπότητας και την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας.
103 χρόνια μετά, η ποντιακή λύρα κρατά ζωντανό το νήμα της ιστορίας, θρηνεί τον ξεριζωμό, τραγουδά την ελπίδα, μεταφέρει από γενιά σε γενιά τις μνήμες, τα ήθη, τα έθιμα, τον πολιτισμό και τις παραδόσεις του τόπου. Θυμόμαστε και τιμούμε τη μεγάλη συμβολή των Ελλήνων του Πόντου στην οικονομική, πνευματική και κοινωνική ζωή της χώρας, τη συμμετοχή τους στους εθνικούς αγώνες.
Στη σημερινή συγκυρία, η απερίφραστη καταδίκη των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας απ όπου κι αν προέρχονται, η αποδοχή της διαφορετικότητας, ο σεβασμός στα απαράβατα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο, είναι πράξεις ηθικής ευθύνης με βαθιά πολιτική και ανθρώπινη αξία.
.
|
![]() |
||||||||||
![]() |
![]() |
Το αεροδρόμιο
Μια ξανθιά πάει με τον αρραβωνιαστικό της να δουν ένα σπίτι που θέλουν να αγοράσουν. Καθώς μελετούν το σπίτι ο αρραβωνιαστικός λέει στον μεσίτη: – Ωραίο το σπίτι και σε καλή τιμή. Αλλά παρατηρώ ότι βρίσκεται κοντά σε αεροδρόμιο. Δε θα’ χει πολύ θόρυβο; – Θα έχει, αλλά ύστερα από μια βδομάδα θα τον συνηθίσετε και δεν θα έχετε πρόβλημα, του απαντάει ο μεσίτης. Και η ξανθιά λέει αποκρινόμενη και στους δύο: – Αχ να το πάρουμε αγάπη μου και δεν πειράζει, την πρώτη βδομάδα, μένουμε σε ξενοδοχείο! |
|
Γιατί θέλουμε η πένα μας να γράφει την αλήθεια.
Η δημόσια ενημέρωση είναι καθήκον ενός δημοσιογράφου. Η ομάδα μας έχει ως σκοπό τον ελεύθερο λόγο άνευ κινήτρων. Η πένα μας έχει όνομα!